پازل و بازی پازل در نویسندگی
شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید پازل چه تاثیری در نویسندگی دارد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از هافینگتن پست، حل پازل احساس لذت موفقیت را به فرد می‌دهد. جدول سودوکو، جستجوی کلمات و جدول کلمات متقاطع علاوه بر اینکه برای فعالیت مغزی مفید هستند، باعث گسترش دایره لغات و دانش انسان می‌شوند. در واقع شاید بتوان گفت مدت زمانی را که صرف حل یک جدول یا پازل می‌کنید، در حال مبارزه با زوال عقل هستید.
دانستن روش حل یک مسئله تعریف‌شده منجر به رضایت خاطر می‌شود. برخلاف بسیاری از پیروزی‌ها در زندگی، حل یک معما و پازل می‌تواند در عرض چند دقیقه صورت گیرد ولی احساس موفقیت خوبی را به انسان می‌دهد.
نوشتن داستان مستلزم تصور اجزای آن مانند موضوع و زمان و مکان و شخصیت اصلی است و سپس باید بخش‌های دیگر را به آن اضافه کرد. داستانی که هنوز نوشته نشده یک پازل نیست چراکه هنوز تصویری از کلیت آن و نیز قواعدی برای حل و به پایان رساندن آن وجود ندارد. داستان‌نویسی یک فرآیند آهسته آزمون و خطا است که با الهام گرفتن و خلاقیت همراه می‌شود. مانند حل بازی پازل تکمیل یک داستان بسیار هیجان‌انگیز است اما حتی در طول مسیر نوشتن هم حل مسائل کوچک وجدآور است.
نوشتن و حل بازی پازل بسیار شبیه هم هستند زیرا هر دو نیاز به مبارزه با ناامیدی و تداوم و پشتکار دارند، باید اولین راه حل را کنار گذاشت تا به بهترین راه حل رسید.
با این حال نوشتن کتاب‌های غیرداستانی بیشتر شبیه حل بازی پازل مانند بازی آنلاین جورچین است چراکه هدف هر مقاله‌ای معمولاً واضح است. روزنامه‌نگاران احتمالاً به کار خود مانند حل یک پازل نگاه نمی‌کنند اما شباهت‌هایی میان آن دو وجود دارد، همانگونه که میان حل پازل با مسائل ریاضی و ساخت و ساز خانه و حسابداری و تهیه یک پرونده برای دادگاه وجود دارد. برای انجام این کارها مانند حل پازل نیاز به تمرکز حواس هست، باید آنها را به اجزای تشکیل‌دهنده تفکیک کنیم تا دلهره‌آور‌ترین وظایف نیز به نظر قابل کنترل بیایند.
از سوی دیگر زمانی که یک داستان یا رمان، یک نمایشنامه یا فیلمنامه، خواننده یا بیننده را به جهان پر از پرسش و شگفتی هدایت می‌کند، این نویسندگان هستند که پازل و معما طرح می‌کنند. امیدواریم که مطلب ارایه شده درباره بازی پازل مقبول واقع شده باشد.